Toprağın Armağanı

Baharın müjdecisi kardelen, ıssız yerlerde açan zambak, karanfil, menekşe ve diğerleri.... Bugüne kadar hiç biri gülün tahtına oturamamıştır. İnsanoğlu neden güle bu kadar önem verir? Neden diğerleri değilde gül? Gülü ayrıcalıklı kılan; kokusu mu, güzelliği mi yoksa dikenleri mi?Gülü farklı kılan; barındırdığı tezatların eşsiz uyumudur. Bu uyum sayesinde, hayatın özünü, insanlığın bengisuyunu yani aşkı anlatır. Aşk: mutluluk ve acının bir arada bulunması bunu gülden daha güzel ne anlatabilir ki.
Hani bazen görürüz ya... yaprakları dökülmeye başlayan ama dikenleri sapasağlam kalan güller vardır. Her ne kadar bazıları için güzelliğini yitirmiş olsada, onlar benim için hâlâ güzel hâlâ değerlidir. Her zaman olduğu gibi bu hâlleriyle aşkı anlatırlar ama bu kez herkese değil bu halini de önceki kadar beğenenlere, yani gülle dikeni ayırtetmeyip kahrın da hoş lütfun da hoş diyebilenlere yani gerçek aşıklara... gerçek aşkı anlatırlar.
Gül nazlıdır, güzelliği nazında saklıdır. Bülbül için en büyük saadet gül için ötmektir. Belki de o, güle değil gülde gördüğüne aşıktır.
Gülün güzelliği nerden kaynaklanır derseniz, topraktan derim. İnsanoğlu toprağı kirletir ama o, yine de onlara güller sunar.
Toprak olmak istiyorum, gül tohumu gibi önce toprakta yok olmak sonra da ortaya çıkan eşsiz güzelliği taliplerine sunmak...